บทที่ 565

เพียะ!

พ่อหนิงตบหน้าหนิงอวี่เหมียนอย่างแรงจนเธอล้มลงกับพื้น ตาลายพร่ามัว เลือดค่อยๆ ไหลซึมออกมาจากมุมปาก

"พ่อคะ..." หนิงอวี่เหมียนกุมใบหน้า "พ่อตบหนูเหรอคะ? ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อไม่เคยตีหนูเลย ตอนนี้...พ่อตบหนู?"

"ฉันเลี้ยงแกมายังไงให้เป็นแบบนี้!" พ่อหนิงตะคอก "ปกติฉันสอนแกยังไง แล้วแม่แกสอนแกยังไง!"

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ